นิยาย รักหลังม่าน Chapter 12 ทางที่ต้องเลือกเดิน 2 (NC MarkBam)

“แบมกำลังท้องลูกของเราอยู่ พี่เผลอไปเองขอโทษครับ”มาร์ครีบดึงเสื้อของร่างบางร่นลงมาเหมือนเดิมอย่างรู้สึกผิด พลางลุกขึ้นยืนเต็มความสูง จนคุณแม่เริ่มตกใจ แล้วเม้มริมฝีปากจนแน่น เมื่อเห็นอาการของสามี

  

“ไม่เป็นไร  พี่มาร์คคงอึดอัดมานานแล้ว คุณหมอแจ็คสันบอกว่าเกินหกเดือนก็ทำได้นะ เอ่อ เรามาลองทำกันดูไหมล่ะครับ?” เป็นครั้งแรกที่คุณแม่เอ่ยชวนคุณพ่อ จนคุณพ่อถึงกับลอบยิ้มออกมาบางเบา

"แต่จะดีหรอครับ?"

"อื้อ เข้ามาสิครับ" เอ่ยประโยคจบ มือเรียวบางจึงเริ่มดึงมือหนาให้เข้ามานั่งลงข้างกันบนเตียงใหญ่เพื่อสานต่อ พลางถอดเสื้อเชิ๊ตนอนตัวยาวนี้ออกจนเผยร่างกายเปลือยเปล่า เหลือเพียงแต่อันเดอร์แวร์เอาไว้ปกปิดส่วนสำคัญ  ใบหน้าหวานเริ่มยื่นใบหน้า เข้าหาก่อนเพื่อสัมผัสริมฝีปากของสามี คนที่แบมแบมรักสุดหัวใจ และพร้อมที่จะยอมให้พี่มาร์คมีความสุขกับสิ่งที่แบมแบมมอบให้ไป

"อือ อืมม"เสียงครางหวานจากคนเริ่มก่อน กลับกลายเป็นฝ่ายตามรองรับอารมณ์ของสามีแทน เมื่อมาร์คได้สัมผัสริมฝีปากของแบมแบม ความรู้สึกร้อนรุ่มจึงเกิดขึ้นอีกครั้งอย่างง่ายดาย ร่างหนาเริ่มดันไหล่บางให้นอนราบไปกับเตียงนอน พร้อมกับขึ้นคร่อมทับช่วงหน้าขาเรียวเอาไว้ โดยไม่คิดที่จะทับท้องนูนของคนรักเลยสักนิดเดียว มาร์คค่อยๆละเลียดละไมสูดดมความหอม กลิ่นกายของร่างบางที่ยังคงวนเวียนไปทั่วโพรงจมูก จนกายหนาเริ่มโงหัวไม่ขึ้น มือหนาได้แต่ลูบไล้ร่างกายบางไป ปากก็กดจูบไปทั่วซอกคอขาว ไล้ลงมาตามลาดไหล่ สุดท้ายจึงวนเข้ามากดจูบไปที่บนหน้าท้องนูนของแบมแบม เสมือนทักทายลูกน้อยในท้องของภรรยา

"อื้อ อืออ"เสียงครางหวานเปล่งออกมาอีกครั้ง เมื่อสามีใช้มือเข้าไปจับส่วนอ่อนไหวของคุณแม่ พลางขยับขึ้นลงเป็นจังหวะไม่ห่าง  ทั้งที่แบมแบมยังคงสวมอันเดอร์แวร์อยู่ เพื่อต้องการให้คุณแม่มีความสุข ซึ่งคุณแม่อย่างแบมแบมมีความสุขจริง ร่างบางของคุณแม่บิดเร้าร่างกายด้วยความเสียวซ่านภายใน ใบหน้าหวานสะบัดไปมาไม่ขาด ขาเรียวเริ่มตั้งขาหยั่งขึ้นเพื่อให้สามีขยับเข้ามาชิดใกล้มากกว่าเดิม จนสักพักส่วนอ่อนไหวของคุณแม่ถึงเริ่มกระตุกปลดปล่อยออกมาเต็มมือหนาด้วยความหมดแรง

"สบายตัวขึ้นไหมครับ หื้ม"เสียงทุ้มกดจูบไปที่ขมับบางเบา พลางล้มตัวลงนอนข้างกายคุณแม่โดยไม่คิดจะสานต่อ จนแบมแบมถึงกับขมวดคิ้วมุ่นมอง เมื่อเห็นสามีตัวเองหยุดแค่เพียงเท่านี้ ทั้งที่ส่วนบริเวณเป้ากางเกงของร่างหนา มันดูพองนูนจนแบมแบมที่ได้เห็นถึงกับหน้าขึ้นสีตาม

"พะ พี่มาร์คไม่อยากปลดปล่อยบ้างหรอ?"คุณแม่กัดริมฝีปากแน่น เมื่อมองหน้าสามีในตอนนี้ที่กำลังส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้กัน แต่กลับไม่ยอมทำอะไรแบมแบมสักนิดเดียว

"อ่า เดี๋ยวพี่ไปจัดการตัวเองครับ ไม่ต้องห่วงนะคุณแม่นอนได้แล้วนะครับ"ร่างหนาอมยิ้ม พลางเอ่ยให้คนรักสบายใจ ทั้งที่ในใจเค้าต้องการตัวแบมแบมมากแค่ไหน แต่เพราะเราสองคนกำลังมีลูก ลูกที่อยู่ในท้องของแบมแบม มาร์คเลยไม่กล้าที่จะทำมากกว่านี้เอง

"ไม่เอา!"เสียงหวานเอ่ยขัดแย้ง พลางขึ้นคร่อมทับกายหนา ร่างบางเริ่มใช้มือเรียวสวยล่นเสื้อสามีเพื่อถอดออกอย่างคนเอาแต่ใจ ริมฝีปากเบ้ออกเมื่อสามียื้อเอาไว้ แต่สักพักสามีก็ต้องยอมเมื่อเห็นภรรยาตัวเองกำลังจะร้องไห้ เค้าจึงยอมถอดเสื้อออกจากตัว ยอมถอดกางเกงออกนอกกาย จนสุดท้ายคุณแม่ถึงดึงบ๊อกเซอร์ของคุณพ่อออกจากตัว เผยให้เห็นแก่นกายสมชายกำลังชูชี้ตรงดิ่งมาหาร่างบอบบางของคุณแม่ท้องโต

"อ่าา คุณแม่เบาเบาก่อนครับ"มาร์คได้แต่อึ้งกิมกี่ เมื่อภรรยาบอบบางของเค้าเริ่มถอดอันเดอร์เเวร์ของตัวเองออก พร้อมกับมือเรียวสวย เริ่มใช้นิ้วเขี่ยมันไปไกลให้พ้นขอบเตียง สักพักจึงขึ้นคร่อมทับกายหนา แล้วเริ่มจับแก่นกายหนามาจ่อตรงช่องทางรักของตนเอง โดยไม่คิดที่จะเปิดช่องทางให้กับตัวเองแต่อย่างใด

"สวบ! อือ อื้ออ พะ พี่มาร์คไม่ต้องกลัว อึกก แบมทนไหว"ร่างบางเริ่มเสียงสั่น เมื่อช่องทางรักสามารถกลืนกินแก่นกายของร่างหนาจนได้สำเร็จ ด้วยความที่ร่างกายนี้เคยถูกคนใต้ร่างกระทำมานับไม่ถ้วนแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องเปิดทางอะไรอีก ถึงแม้ว่าเซ็กส์จะห่างหายไปหลายเดือนก็ตาม

"อา คุณแม่"เสียงทุ้มครางต่ำเมื่อร่างของคุณแม่เริ่มขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ผนังด้านในช่องรักกำลังตอดรัดแก่นกายหนาได้ดี คนที่อยู่บนตัวเริ่มสูดหายใจลึกเข้าจนเต็มปอด พร้อมทั้งบดเบียดสะโพกมนเข้าหา ขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ร่างบางเริ่มครางเสียวซ่านออกมาเป็นจังหวะ ผสมกับมือหนาทั้งสองค่อยๆประคองสะโพกมนไม่ห่าง 

"ฮื้ออ อ๊ะ อ๊ะ อืออ พี่มาร์คค"เสียงหวานครางลั่นไม่หยุด หน้าท้องนูนเริ่มกระเพื่อมไปตามจังหวะ จนคุณพ่ออดห่วงคุณแม่ไม่ได้

"อา ซี้ดด ที่รักก เบาก่อนครับ เดี๋ยวโดนลูกของเรานะ อาา"ถึงแม้ใจอยากจะให้คนรักออกแรงมากกว่านี้ แต่ขึ้นชื่อว่าที่พ่อคน อย่างมาร์ค ก็ได้แต่ห้ามปรามอารมณ์ของภรรยา ที่เริ่มเตลิด เหงื่อชื้นโทรมกาย ใบหน้าหวานเชิดสูง สะโพกมนขยับเขยื้อนขึ้นลงให้แก่นกายหนาได้สอดใส่ไม่หยุดหย่อน

"อือ อืออ แฮ่กก แบมรู้ตัว พี่มาร์คค ท่านี้ปลอดภัยที่สุดกับลูกแล้ว พับๆ"เสียงเสียดสีขยับเขยื้อนไม่หยุด จนร่างหนาเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ จับคนที่ขึ้นทับให้เปลี่ยนมานอนราบไปกับเตียงนอน พลางยกขาเรียวหยั่งขึ้นพาดบ่าหนาทั้งสอง โดยไม่ส่งผลกระทบทับลงบนหน้าท้องของคุณแม่แต่อย่างใด แก่นกายหนาเริ่มคุมเกมส์แทน ขยับซอยถี่เข้าหาช่องทางรักสีหวานไม่หยุดหย่อน จนคุณแม่ถึงกับร้องครางเสียงหลงออกมาไม่เป็นภาษาเลยทีเดียว

"อา อ๊ะ อาา อะ อืออ ไม่ไหวแล้ว"ส่วนอ่อนไหวของร่างบางเริ่มกระตุกความสุขสมออกมาอีกเป็นครั้งที่สอง โดยที่คุณพ่อยังไม่ได้ปลดปล่อยออกมาสักครั้งนึง

"อา แบมแบม แบมแบม "มาร์คขยับเขยื้อนถี่เป็นจังหวะ พลางครางแต่ชื่อของคนรักใบหน้าหล่อเหลามีเหงื่อชื้นโทรมกาย ร่างหนาเริ่มโน้มใบหน้ามากดจูบริมฝากปากอิ่มที่กัดปากตัวเองจนเกิดสีแดงช้ำ ทั้งสองต่างแลกลิ้นสลับกันไปมาไม่ห่าง แก่นกายหนาเริ่มขยับช้าลงเมื่อถึงจุดสุขสมเสียที

"โพละ อ๊ะ...อาาา"เสียงถอดถอนแก่นกายหนาออกมา  ก่อนที่จะปลดปล่อยภายนอก ทำให้แบมแบมต้องรีบเงยหน้าขึ้นมาสบมอง ทั้งที่พี่มาร์คสามารถปล่อยในได้ แต่เค้าคงกลัวจะส่งผลกระทบต่อลูกของเรา เลยเลี่ยงที่จะทำแบบนั้นลงไป แบมแบมกำลังซึ้งใจในความเป็นห่วงเป็นใยของสามีตัวเองจริงๆ

"ฝันนะครับคุณแม่ หลับไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวพี่เช็ดเราตัวให้" ร่างกายหนาเริ่มล้มตัวลงมานอน พลางโอบกอดคนรัก พร้อมกับจูบขมับให้คุณแม่ได้นอนหลับไปก่อน ส่วนตนเองจะคอยจัดการทำความสะอาดตัวของคุณแม่เอง  

อาจจะไม่เก่งเท่าไหร่ ก็ของโทษด้วยนะคะ 5555

กลับไปอ่านต่อได้ที่นี่เลย

>>>>> https://writer.dek-d.com/hcorio/story/viewlongc.php?id=1533815&chapter=12