NC MarkBam

“แบมกำลังท้องลูกของเราอยู่ พี่เผลอไปเองขอโทษครับ”มาร์ครีบดึงเสื้อของร่างบางร่นลงมาเหมือนเดิมอย่างรู้สึกผิด พลางลุกขึ้นยืนเต็มความสูง จนคุณแม่เริ่มตกใจ แล้วเม้มริมฝีปากจนแน่น เมื่อเห็นอาการของสามี     “ไม่เป็นไร  พี่มาร์คคงอึดอัดมานานแล้ว คุณหมอแจ็คสันบอกว่าเกินหกเดือนก็ทำได้นะ เอ่อ เรามาลองทำกันดูไหมล่ะครับ?” เป็นครั้งแรกที่คุณแม่เอ่ยชวนคุณพ่อ จนคุณพ่อถึงกับลอบยิ้มออกมาบางเบา "แต่จะดีหรอครับ?" "อื้อ เข้ามาสิครับ" เอ่ยประโยคจบ มือเรียวบางจึงเริ่มดึงมือหนาให้เข้ามานั่งลงข้างกันบนเตียงใหญ่เพื่อสานต่อ พลางถอดเสื้อเชิ๊ตนอนตัวยาวนี้ออกจนเผยร่างกายเปลือยเปล่า เหลือเพียงแต่อันเดอร์แวร์เอาไว้ปกปิดส่วนสำคัญ  ใบหน้าหวานเริ่มยื่นใบหน้า เข้าหาก่อนเพื่อสัมผัสริมฝีปากของสามี คนที่แบมแบมรักสุดหัวใจ และพร้อมที่จะยอมให้พี่มาร์คมีความสุขกับสิ่งที่แบมแบมมอบให้ไป "อือ อืมม"เสียงครางหวานจากคนเริ่มก่อน กลับกลายเป็นฝ่ายตามรองรับอารมณ์ของสามีแทน เมื่อมาร์คได้สัมผัสริมฝีปากของแบมแบม ความรู้สึกร้อนรุ่มจึงเกิดขึ้นอีกครั้งอย่างง่ายดาย ร่างหนาเริ่...

“ถ้าแบมยอมมีอะไรกับคุณ คุณจะจำแบมได้อีกครั้งบ้างไหม?”          หลังจากคำพูดของคนขึ้นคร่อมบนตัวผม ร่างบางก็เริ่มโน้มหน้าเข้ามากดจูบริมฝีปากของผมอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว มือเรียวสวยทั้งสองข้าง เริ่มใช้ไหล่หนาของผมเป็นหลักยึดเกาะ  ริมฝีปากบางของเค้ากำลังดูดดุนริมฝีปากล่างของผมอยู่อย่างสะเปะสะปะ บั้นท้ายกลมกลึงของร่างบางเริ่มขยับเขยื้อนขึ้นลงอย่างเนิบนาบอยู่ในห้วงอารมณ์ของเค้าเป็นจังหวะ จนบั้นท้ายเริ่มเสียดสีกับมังกรของผม จนมันเริ่มผงาดฟ้าภายใต้อันเดอร์แวร์สีทึบ ที่มีกางเกงยีนส์สีซีดนี้สวมทับมันอยู่   สิ่งนี้มันกำลังจะทำให้ผมรู้สึกคลั่ง เพราะเป้ากางเกงยีนส์ผมมันเริ่มคับและตุงไปพร้อมกัน ผมเริ่มคลั่ง คลั่งจนมือทั้งสองของผมเริ่มสอดล้วงเข้าไปในสาปเสื้อนอนตัวบางที่เค้าสวมใส่ ผมค่อยๆลูบไล้ผิวเนื้อขาวเนียนละเอียดจากบริเวณเอวคอด ขึ้นเรื่อยมา จนถึงจุดตุ่มไตสีชมพูสีหวาน จุดสองจุดที่เป็นสิ่งเริ่มต้นทำให้ร่างบางถึงกับร้องครางเสียงหวานออกมาอย่างเสียวซ่านโดยไม่รู้ตัว “อือ อืมม อึกก”เสียงหวานครางต่ำพร้อมกับก้อนสะอื้นไม่หยุด ร่างบางพยายามเก็บเสียงอย่างเ...

" ว่ายังไงคะ ?  คุณหมอมาร์คอยากฉีดยาใส่พยาบาลแบมบี้คนนี้บ้างไหมน้า ?" แบมบี้เริ่มช้อนตาขึ้นมาเมียงมองสบตากับร่างหนา พลางกัดริมฝีปากของตัวเองและกระพริบตาข้างเดียวใส่มาร์คไปอย่างยั่วยวนให้คนตรงหน้านี้ได้เห็นอย่างรู้ใจ “หึหึ แล้วคุณพยาบาลคิดว่ายังไงล่ะครับ..”ร่างหนายกยิ้มที่มุมปากออกมา จากตอนแรกเค้าคิดอยากจะแกล้งโกรธเมียที่หายไปสักหน่อย แต่พอมาเห็นเมียให้ของขวัญตัวเองด้วยวิธีแบบนี้แล้ว คำว่าโกรธของมาร์คเลยโกรธไม่ลง ร่างหนาจึงเขยื้อนตัวเองเข้ามาดึงเอวบอบบางนี้เข้ามาหาตัวเองอย่างเนื้อแนบเนื้อ จนร่างบางนั้นเริ่มสะดุ้งเล็กน้อย แต่ยังคงยอมยกสะโพกของตัวเองขึ้นไปนั่งบนตักหนา พร้อมกับใช้มือเรียวโอบกอดรอบคอของสามีคนนี้ไปอย่างแนบแน่นเช่นกัน “อือ ไม่รู้สิคะ..”แบมบี้ส่ายหน้า พร้อมกับขบเม้มริมฝีปากของตัวเองจนแน่นอย่างเริ่มเขินอาย เมื่อตอนนี้มือไม้ของคุณหมอมาร์คนั้นเริ่มอยู่ไม่สุข เพราะมาร์คนั้นเริ่มลูบไล้วนไปอยู่แต่บนต้นขาเรียวยาวนี้ไม่ยอมปล่อยไปไหน แถมยังเลยขึ้นไปถอดกางเกงในสีขาวตัวจิ๋วของร่างบางให้ล่นลงมาอีก จนแบมบี้นั้นได้แต่หันหน้าหนีอย่างเขินอาย เพราะตอนนี้เค้ามีเพีย...